مالیات بر ارزش افزوده، یکی از انواع مالیات‌های غیرمستقیم است که در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان یک منبع درآمدی مهم برای دولت‌ها محسوب می‌شود. این مالیات در ایران نیز از سال ۱۳۸۷ به صورت آزمایشی و از سال ۱۳۸۹ به صورت دائمی اجرا شده است.
مالیات بر ارزش افزوده در ایران به صورت زنجیره‌ای دریافت می‌شود. به این معنا که هر یک از حلقه‌های زنجیره تولید و توزیع، از جمله تولیدکنندگان، واردکنندگان، عمده‌فروشان و خرده‌فروشان، موظف به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده هستند. این مالیات در نهایت از مصرف‌کننده نهایی دریافت می‌شود.
با توجه به نحوه اجرای مالیات بر ارزش افزوده در ایران، این مالیات می‌تواند چالشی جدی برای تولیدکنندگان باشد. تولیدکنندگان در هر مرحله از تولید، موظف به پرداخت مالیات بر ارزش افزوده هستند. این مالیات به هزینه‌های تولید اضافه می‌شود و می‌تواند بر قیمت تمام‌شده محصولات تولیدشده تأثیر بگذارد.
در نتیجه، تولیدکنندگان ممکن است با مشکلاتی مانند کاهش حاشیه سود، کاهش رقابت‌پذیری و حتی تعطیلی واحدهای تولیدی مواجه شوند.
بر اساس بررسی‌های انجام شده، مالیات بر ارزش افزوده یکی از اصلی‌ترین مشکلات تولیدکنندگان ایرانی است. این مالیات می‌تواند به کاهش تولید و اشتغال در کشور منجر شود.
برای حل این مشکل، دولت باید به فکر اصلاح ساختار مالیات بر ارزش افزوده باشد. یکی از راه‌های حل این مشکل، تغییر نحوه دریافت مالیات از زنجیره‌ای به دریافت از مصرف‌کننده نهایی است. این تغییر می‌تواند فشار مالیاتی را از تولیدکنندگان برداشته و انگیزه تولید را در آنها افزایش دهد.
